Bangladesh

Niketan

Statuten Stichting Niketan.pdf

Beleidsplan 2020-2025

Jaarrekening 2022 Niketan.pdf

Jaarrekening 2023 Niketan.pdf

Niketan Jaarverslag 2023.pdf

202408 uittreksel KvK.pdf

Rutger-Jan Schoen

Saskia Caspari

Els Heijnen

Joost Kurstjens

Marion Elzenaar

Antoinette Termoshuizen

Niketan ontwikkelt en steunt projecten die inclusiviteit bevorderen voor kinderen/jongeren met een verstandelijke en/of meervoudige handicap in Bangladesh. 

Het programma loopt al ruim 10 jaar en zal voorlopig nodig zijn. Er worden tenslotte altijd nieuwe kinderen met een handicap geboren. 

Kinderen met een handicap worden vaak gediscrimineerd en gestigmatiseerd. Het stigma van een handicap is het resultaat van verschillende factoren, zoals [1] het gebrek aan begrip over de oorzaken van een handicap; [2] culturele of religieuze overtuigingen die het hebben van een handicap toeschrijven aan [a] wandaden van de voorouders, [b] bovennatuurlijke krachten, [c] hekserij of [d] een straf van God; [3] misvattingen over wat mensen met een handicap kunnen of niet kunnen om deel te nemen en bij te dragen aan de maatschappij, en [4] discriminerende wetgeving en beleid. Negatieve denkbeelden en verwachtingen leiden er vaak toe dat kinderen met een handicap als onwaardig worden gezien. Speciaal in ontwikkelingslanden groeien kinderen met een handicap vaak op in armoede. Soms weigeren gezondheidswerkers deze kinderen te behandelen, of scholen weigeren onderwijs te geven aan deze kinderen. Ze worden vaak verstoten uit hun dorp en zelfs uit hun familie. Bovendien hebben kinderen met een handicap meer kans om verwaarloosd te worden dan hun leeftijdsgenoten zonder handicap en ze hebben drie tot vier keer meer kans om slachtoffer te worden van geweld en misbruik.

Er is een directe relatie tussen het hebben van een handicap en het leven in armoede, vooral in ontwikkelingslanden. Dit geldt vooral voor mensen die onder moeilijke omstandigheden moeten zien te overleven, zoals op het platteland en in de sloppenwijken. Behuizing is niet goed, er is gebrek aan schoon drinkwater en de hygiëne is vaak slecht. Vroeghulp kan deze spiraal doorbreken, omdat met een verbeterde gezondheid en ontwikkelingsmogelijkheden van het kind, de leefomstandigheden van het kind en de ouders positief worden beïnvloed. 

Een kind met een handicap wordt door het gezin vaak verborgen voor de gemeenschap, omdat het gezin zich schaamt voor het kind. Dit verandert maar langzaam. Organisaties als Niketan maken deze kinderen en hun families zichtbaar en leren ze dat een kind met een handicap ook waardige deelnemers in de maatschappij zijn en dat ze dezelfde rechten hebben als kinderen zonder handicap.

Het project:
Vroeghulp is bedoeld voor ouders die het gevoel hebben dat hun kind van 0 tot 6 jaar zich niet ontwikkeld als andere kinderen en voor ouders die vermoeden dat er iets mis is met hun kind, maar niet precies weten wat. Niketan biedt deze ouders een interactief programma bestaande uit gedragsobservatie, behandeling en dagopvang in twee vroeghulpcentra, op het platteland in het district Manikganj. De unieke mogelijkheden van het kind en de ouder staan hierin altijd centraal.

We laten de ouders zien dat hun kind er mag zijn, we leren ze hun kind te accepteren en lief te hebben en hoe ze de ontwikkeling van het kind kunnen stimuleren en ondersteunen. Wanneer het kind zich begint te ontwikkelen, zien we dat ouders trots worden en adequaat reageren op de zorgvraag. Daarnaast neemt het zelfbeeld van het kind toe. Met het toenemende zelfvertrouwen ontwikkelen de kinderen hun cognitieve, schoolse en sociale vaardigheden. Naarmate het kind ouder wordt, leren spelenderwijs keuzes maken en zo hun eigen verantwoordelijkheid te nemen en meer zelfredzaam te worden. 

Wanneer de intense zorg thuis gedeeltelijk uit handen genomen wordt en dus afneemt, krijgen ouders meer tijd voor hun eigen activiteiten buitenhuis en kunnen ze meer inkomsten te genereren voor het gezin. 

Om ouders de gelegenheid te geven werk te combineren met de zorg van hun kind met een handicap, bieden we binnen het vroeghulpproject ook inkomsten genererende activiteiten voor moeders aan. We werken daarvoor samen met andere organisaties, Beni Boonon (https://beniboonon.com/) en 2Mothers (www.2Mothers.org). Een klein aantal moeders maakt diverse jute-producten, die in Nederland worden verkocht. Doordat ouders meer inkomsten weten te genereren, kunnen zij hun kinderen naar school laten gaan. Ook ondersteunen we ouders bij het verkrijgen van de financiële zorgondersteuning van de overheid. We zien  en laten zien dat door onze interventie de ouders uit de armoedecirkel kunnen breken. 

De vroeghulpcentra zijn 6 dagen in de week geopend. De meeste ouders komen gemiddeld 3 dagen per week naar het centrum. Hierdoor kunnen we meerdere ouders met hun kinderen begeleiden. De groepen zijn klein, ongeveer 6 kinderen op één leerkracht. Alle kinderen krijgen diverse therapieën, die tenminste een half uur duren. Om ouders ook in de thuissituatie te begeleiden in het stimuleren van de ontwikkeling van hun kind heeft elk kind een revalidatieplan en zijn online trainingsmodules beschikbaar. (https://shokkhom.org)



DRRA (Disabled Rehabilitation and Research Association)  is de uitvoerder van een groot aantal projecten van Niketan. Ze biedt kwalitatieve en kwantitatieve zorg aan kinderen met een motorische, verstandelijke of meervoudige handicap op het platteland en in steden in Bangladesh. Niketan is mede-eigenaar, facilitator (financiële middelen en kennis) en ondersteuner (monitoring, evaluatie, strategische planning) en kwaliteitsbewaker van de projecten. Bestaande projecten van DRRA worden geborgd met geld. Verder deelt Niketan kennis en ervaring om de medewerkers van DRRA te professionaliseren en de kinderen centraal te stellen in hun activiteiten. 

DRRA voert ook projecten voor andere donoren uit en kan zelf zo meer kennis opbouwen en haar overheadkosten drukken. Vanwege de lange samenwerking die al meer dan 25 jaar bestaat, probeert Niketan ook bij te dragen aan de versterking van de organisatie en capaciteit en helpt zij DRRA met het aanpassen aan de veranderende context waarin gehandicaptenzorg in Bangladesh wordt uitgevoerd.

Niketan en haar partnerorganisatie DRRA in Bangladesh monitoren de impact, effectiviteit en efficiëntie van hun activiteiten. We evalueren het programma twee keer per jaar en beoordelen de vorderingen en resultaten in overleg met belanghebbenden en begunstigden. Dit doen we aan de hand van ons monitoring-op-afstand-tool, de individuele onderwijsvoortgangsrapporten van de kinderen en hun driemaandelijkse testresultaten. Daarnaast maken we gebruik van interviews met diverse stakeholders, belanghebbenden en begunstigden en de ‘Most Significant Change’-casestudies om het programma te monitoren en de impact te meten.

We richten ons niet zo zeer op kwantitatieve resultaten zoals ‘aantal kinderen met een beperking dat is ingeschreven en vorderingen heeft gemaakt’. Omdat: “kinderen met een beperking geen dingen mogen zijn die geteld moeten worden, zoals ‘aantal geïnstalleerde handpompen’. Wat telt is de perceptie van kinderen met een beperking en de mensen om hen heen, van zichzelf, en van wat zij wel en niet kunnen.
Als de deelnemers aan het programma niet het gevoel hebben dat het programma enig verschil in hun leven heeft gemaakt, dan was het zeker niet doeltreffend.

Niketan controleert ieder half jaar zelf de overzichten van programma uitgaven. Ze vergelijkt deze met de vooraf ingediende begrotingen en bekijkt steekproefsgewijs of de uitgaven terecht en daadwerkelijk zijn gemaakt. DRRA, die ook voor andere organisaties projecten uitvoert, laat jaarlijks de boeken van de verschillende projecten door een erkende onafhankelijke externe accountant controleren. Niketan heeft inzage in deze accountantsrapporten.

Het is nog steeds lastig om (alle) vaders te betrekken bij de zorg voor hun kind met een handicap. Traditioneel en cultureel gezien bemoeien vaders zich niet met de opvoeding van hun kind. Maar zonder toestemming van de man kan de vrouw niet met het kind naar het vroeghulpcentrum komen. Wanneer de vader het belang van de behandeling inziet, kan hij de moeder beter ondersteunen. Ook grootouders spelen een belangrijke rol in het dagelijkse familieleven. Wanneer zij het beste met het kind voor hebben, kan de moeder aan het intensieve behandeltraject beginnen. Niketan wil dan ook de komende jaren meer inzetten op het enthousiasmeren van vaders en grootouders, zodat moeders zich meer gesteund voelen en de kinderen met een handicap zich  door meer mensen geliefd voelen. 

Zorg en gezondheid

Het vroeghulpprogramma draagt bij aan de zelfredzaamheid van kinderen met een handicap en ouders, en zorgt dat ouders niet in en of makkelijker uit de armoedecirkel komen. Zo zorgen we ervoor dat de volgende generatie niet in armoede opgroeit. 

Het programma is een doorlopend programma, maar voor 2025 zijn we nog op zoek naar aanvullende financiering.

Geen armoede

Geen honger

Partnerschap om doelstellingen te bereiken

Goede gezondheid en welzijn

Ongelijkheid verminderen

Kinderen (<12 jaar)

Mensen met een beperking

Vroeghulp aan kinderen met een handicap als effectieve armoedebestrijding - Bangladesh

drie maanden na het afronden van het project

Hoe heerlijk is het om als kind al lezende jezelf te kunnen herkennen in de hoofdpersonages van een verhaal. Helaas is dit voor sommige kinderen niet zo vanzelfsprekend, want hoofdpersonen van boeken zijn vaak wit, hetero en groeien op in een traditioneel gezin. Niet per se een goede afspiegeling van ieder maatschappij. Nog minder vaak hebben hoofdpersonen een handicap.  

Een kijkje in verschillende scholen in Bangladesh en Ghana voor Stories for Inclusion project leerde ons dat er maar weinig verhalen zijn over kinderen die een beperking hebben. Ook weten hun klasgenootjes en leerkrachten weinig over deze kinderen, omdat ze hen nauwelijks ontmoeten.

Wanneer kinderen steeds opnieuw een eenzijdig verhaal horen en lezen, wordt dat het verhaal wat ze geloven. Zo ontstaan onbewust stereotypes en vooroordelen. Voor kinderen van álle achtergronden is het daarom belangrijk om diverse verhalen te horen en te lezen. Het is een manier om bij kinderen openheid en respect voor diversiteit en gelijkheid te creëren. Een kinderboek kan op verschillende manieren divers zijn. Het is belangrijk om de verschillen tussen kinderen te vieren en kinderen te ondersteunen om zich op verschillende manieren te uiten. 

Om een einde te maken aan stigmatisering, en kinderen met een beperking te helpen met het ontwikkelen van een positief gevoel van eigenwaarde, is het van belang dat er meer boeken op de markt komen over deze kinderen. Zoals boeken die hen portretteren als multidimensionale, mondige individuen, waarin vooral hun capaciteiten in plaats van hun beperkingen worden beschreven. Boeken, verteld vanuit het perspectief van kinderen met een beperking (meisjes én jongens) zelf. 


Ghana

Niketan werkt in dit project samen met Biblionef Nederland en Biblionef Ghana. Biblionef Nederland voorziet kinderen van nieuwe, aantrekkelijke, cultuur-sensitieve boeken, passend bij leeftijd en leesniveau, in verschillende talen. Biblionef Nederland werkt o.m. in Ghana, Oeganda, Zuid-Afrika en het Caribische deel van Nederland.  

We geven verantwoording door middel van verslagen.

Onderwijs en wetenschap

Maatschappelijke en sociale doelen

Het aanpakken van onbegrip en uitsluiting van kinderen met een beperking door het beschikbaar stellen van kinderboeken waarin karakters met een beperking positief worden geportretteerd.

Het project gaat van start zodra de financiering rond is.

Kwaliteit onderwijs

“Stories for Inclusion” 

Gendergelijkheid

Jongeren (< 18 jaar)

Dit project is in samenwerking met Biblionef Nederland, zij voeren het project uit in Ghana.

Om een einde te maken aan stigmatisering, en kinderen met een beperking te helpen met het ontwikkelen van een positief gevoel van eigenwaarde, is het van belang dat er meer boeken op de markt komen over deze kinderen. Zoals boeken die hen portretteren als multidimensionale, mondige individuen, waarin vooral hun capaciteiten in plaats van hun beperkingen worden beschreven. Boeken, verteld vanuit het perspectief van kinderen met een beperking (meisjes én jongens) zelf. 


nieuw leesboek ontwikkelen over een kind met een beperking.

Het eerste boekje in de serie “Mijn naam is Runa”, legt uit hoe het voelt om te leven met een spastisch verlamming. Dit verhaal is gebaseerd op het leven van Runa, een jong meisje in Bangladesh. “Mijn naam is Runa” neemt je mee in haar leven, en toont haar kracht, maar ook alle uitdagingen waar ze dagelijks mee te maken heeft. Het boek is in het Engels en Bengaals vertaald en verspreid onder duizenden kinderen in Ghana en Bangladesh. Omdat het project in twee landen wordt uitgevoerd, met niet geheel dezelfde aanpak, is er sprake van toegevoegde waarde door het leren van elkaars ervaringen, negatief zowel als positief. Hiervoor organiseren Niketan en Biblionef zoombijeenkomsten en webinars. In Bangladesh ligt de focus op kinderen met en zonder handicap in de gemeenschap. In Ghana wordt er vooral met openbare scholen en de leerkrachtenopleiding gewerkt. “Mijn naam is Runa” brengt langzaam verandering teweeg in stereotype en negatieve aannames en misvattingen. Kinderen met en zonder beperking ontmoeten elkaar, en wat blijkt, ze zijn allemaal gewoon kinderen. Ze zitten nu naast elkaar in de klas, ze spelen samen buiten, ook door spelactiviteiten aan te passen. Het boekje leert kinderen en leerkrachten dat mensen met en zonder handicap dezelfde gevoelens en dromen hebben. Het is een belangrijke les, want gelijkwaardigheid leidt tot meer begrip en respect en uiteindelijk een meer inclusieve samenleving. In de komende periode gaan we met nieuwe scholen werken en willen we nog meer bewustwording en inclusiviteit bevorderende activiteiten organiseren. 

Bewustwording en lees,- inclusiviteit bevorderings activiteiten

Er komen veel verzoeken om “Mijn naam is Runa” te vertalen, zoals bijvoorbeeld van Perkins International. Andere landen, zoals Oeganda en Sri Lanka, willen het project ook graag uitvoeren.

Gebaseerd op de uitkomsten van de Learning Brief en consultaties met beide landenteams lijkt het belangrijk om in een volgende fase het project te consolideren en nog niet uit te breiden naar meer landen. Wel is het proces begonnen om partner-organisaties te vinden voor uitbreiding van het project in Bangladesh en Ghana zelf met organisaties zoals BRAC (Bangladesh) en Compassion4Humanity (Ghana). 
